Plexiglas heeft ook een prachtig gebruik in de geneeskunde, namelijk de vervaardiging van kunstmatige hoornvliezen.Als het transparante hoornvlies van het menselijk oog bedekt is met ondoorzichtig materiaal, kan het licht niet in het oog komen.Dit is blindheid die wordt veroorzaakt door totale leukoplakie van het hoornvlies en de ziekte kan niet met medicijnen worden behandeld.
Daarom overwegen medische wetenschappers het hoornvlies te vervangen door witte vlekken door een kunsthoornvlies.Het zogenaamde kunstmatige hoornvlies is om met een transparante substantie een spiegelkolom te maken met een diameter van slechts enkele millimeters, vervolgens een klein gaatje in het hoornvlies van het menselijk oog te boren, de spiegelkolom op het hoornvlies te bevestigen en het licht komt het oog binnen via de spiegelkolom.Het menselijk oog kan het licht weer zien.
Al in 1771 gebruikte een oogarts optisch glas om een spiegelzuil te maken en implanteerde hij het hoornvlies, maar dat lukte niet.Later mislukte het gebruik van kristal in plaats van optisch glas pas na een half jaar.In de Tweede Wereldoorlog, toen enkele vliegtuigen neerstortten, werd de cockpitkap van plexiglas op het vliegtuig opgeblazen en waren de ogen van de piloot ingebed met plexiglasfragmenten.Hoewel deze fragmenten na vele jaren niet werden verwijderd, veroorzaakten ze geen ontsteking of andere bijwerkingen in het menselijk oog.Dit incident gaf toevallig aan dat plexiglas en menselijk weefsel een goede compatibiliteit hebben.Tegelijkertijd inspireerde het oogartsen om kunstmatige hoornvliezen te maken met plexiglas.Het heeft een goede lichttransmissie, stabiele chemische eigenschappen, is niet giftig voor het menselijk lichaam, gemakkelijk te verwerken in de gewenste vorm en kan lange tijd compatibel zijn met het menselijk oog.Kunsthoornvliezen gemaakt van plexiglas worden vaak gebruikt in de kliniek.
Posttijd: 01-apr-2017